Tester

W tym temacie rozmawiamy o kiefie, możecie zadawać tutaj pytania. Amerykanin i jego produkcja kiefu Prasa do prasowania pyłku Pollinator do wytwarzania kiefu Filmik pokazujący zasadę działania pollinatora

W polskich lasach żyje różnorodna zwierzyna, która spełnia swoje określone role w przyrodzie. Growerów jednak najbardziej interesuję jak zabezpieczyć spota przed zniszczeniami które mogą spowodować zwierzęta te mniejsze jak i większe. Często dochodzi do konsumpcji roślin w całości lub części przez zwierzynę, a dziki potrafią przeorać całego spota. Jak się zabezpieczyć przed zwierzyną ? - nie zostawiaj czarnej ziemi, dziki mogą zryć taką ziemię w poszukiwaniu pokarmu, lepiej przykryć ziemię trawą - można zastosować pokruszone mydło, włosy i inne środki chemiczne dostępne w ogrodniczym - kupić gotowy odstraszacz symulujący człowieka lub wykonać samodzielnie - chyba najskuteczniejszym sposobem jest ogrodzenie miejscówki siatką, jeśli jest taka możliwość A ty masz jakiś sposób który okazał się skuteczny w walce ze zwierzyną? jeśli tak to podziel się w komentarzu

Wpisujcie w jakie obecnie gracie gry

Tutaj rozmawiamy na tematy kulturystyczne, suplementy, diety itp.

Są tu fani f1? co sądzicie na ten temat ? Kubica straci miejsce w Williamsie ?

Piszcie wszystko co związane z piłką nożną

Różnego rodzaju dyskusje o boksie

Wszelkie dyskusje o mieszanych sztukach walki MMA

K.A.S.T.A- Peryferie

Wrzucajcie fotki co złowiliście Fotka z neta

Topping marihuany - co to jest ? Topping marihuany jest bardzo popularnym treningiem w celu zwiększenia plonów. Topping polega na przycięciu stożka wzrostu w odpowiednim miejscu, po tym zabiegu zamiast jednej głównej łodygi wyrastają dwie. Najlepiej przycinać główny szczyt gdy roślina posiada minimum 3-4 piętra. Metoda ta jest łatwa do wykonania, szczyt można usunąć nawet palcami. Należy uciąć cały szczyt tak jak na przykładowych zdjęciach zawartych w tym artykule. Trening topping marihuany jest jednym z najpopularniejszych treningów ze względu na jego skuteczność i łatwość wykonania. Niektórzy growerzy mylą trening topping z FIMem o którym możesz przeczytać tutaj. Aby wykonać tego typu trening wystarczy dosłownie chwila, po prostu ucinasz główny szczyt i tyle. Na outdoorze również możesz robić topping z połączeniem z LST daje świetne efekty. Topping jest polecany dla początkujących ze względu na łatwość wykonania, ciężko przy nim jest coś zepsuć dlatego każdy powinien sobie z nim poradzić nawet ci co wykonują go pierwszy raz. Kiedy już utniesz szczyt, to roślina może wyhamować na kilka dni ze wzrostem. Jest to normalne zjawisko i nie należy się tym przejmować, przecież jest to wysoko stresujący trening i należy o tym pamiętać. Roślina bardzo szybko dochodzi do siebie jeśli ma odpowiednio zapewnione warunki, światło i składniki odżywcze, to szybko wróci do intensywnego wzrostu i będziesz miał dwie główne łodygi zamiast jednej. Trening topping na automatach Zdania co do toppingu na automatach są podzielone. Niektórzy argumentują tym, że automaty mają krótki okres wzrostu i nie zdążą urosnąć odpowiedniej wielkości szczyty i można się z tym zgodzić. Inni growerzy twierdzą, że wzrost który posiadają automaty wystarczy aby wykonać topping. Prawda jest taka, że nie wszystkie automaty rosną jednakowo, zależy to od konkretnej odmiany. Niektóre mają krótki tryb wegetatywny i na takich automatach lepiej nie robić toppingu bo jak zostało wspomniane szczyty nie zdążą odpowiednio urosnąć, ale są odmiany które w miarę długo rosną na wegu ok. miesiąca i można na takich automatach topping wykonać, dużo zależy jaką odmianę będziesz posiadał. Jeśli poprawnie wykonasz topping a jest to łatwe do zrobienia, to powinieneś osiągnąć dwie główne łodygi, krzaczek będzie bardziej rósł na szerokość z większą ilością odgałęzień dzięki temu osiągniesz więcej topów. Jeśli chcesz uzyskać jak najlepsze efekty to możesz łączyć topping z treningiem LST, wtedy jeszcze więcej osiągniesz głównych szczytów.

Trening FIM - co to jest ? Nazwa ta powstała przez człowieka który uciął szczyt roślinki, przez nieuwagę zostawił kawałek i zauważył że roślina inaczej rośnie niż po standardowym Toppingu. Trening FIM marihuany polega na przycięciu szczytu rośliny w odpowiednim miejscu. Metoda ta jest podobna do Toppingu, lecz wymaga większej precyzji, dlatego że przy tej metodzie nie usuwamy całego szczytu tylko około 80% głównego szczytu rośliny (stożka wzrostu) efektem tego zamiast jednego szczytu powstaną 4 a czasem i więcej, roślina dzięki temu może być niższa za to szersza z większą ilością głównych szczytów, a co za tym idzie końcowy plon jest większy. Dużo szczytów po treningu FIM Nie ma znaczenia czy robimy trening FIM pod lampami czy na outdoorze, wszędzie wykonuje się go tak samo. Rośliny mogą na jakiś krótki czas zatrzymać się we wzroście co jest naturalne w przypadku tego rodzaju wysoko stresującego treningu. Automaty a trening FIM Jeśli chodzi o automatyczne odmiany trenowane metodą FIM zdania są podzielone. Niektórzy sądzą, że spowolni to wzrost automata i będzie zbyt mały co odbije się na plonie, gdyż jak wiemy automaty są foto-obojętne, i tutaj można się zgodzić, lecz automat automatowi jest nie równy, są różne odmiany automatyczne które mają w miarę długi tryb wegetatywny który pozwoli z powodzeniem zastosować metodę FIM. Wiele jest przykładów automatów trenowanych metodą FIM którym wyszło to na dobre, powstało dużo szczytów i w efekcie końcowym plon był większy. Automat po treningu FIM Świetne rezultaty można uzyskać stosując trening FIM z LST, bardzo często growerzy łączą obie te techniki i dzięki temu można wycisnąć 100% potencjału z rośliny. Trening FIM najlepiej wykonywać kiedy będziemy mieli 3,4 piętra odgałęzień, w razie czego gdy coś pójdzie nie tak np. przez przypadek utniemy za dużo szczytu to nic się nie stanie. Podsumowując trening FIM jest bardzo dobrym treningiem dzięki którym łatwo możemy zwiększyć ilość szczytów a co za tym idzie ilość plonów. Należy jednak być precyzyjnym aby w odpowiednim miejscu uciąć szczyt, nie zawsze może się to udać za pierwszym razem ale z czasem gdy nabierzesz wprawy to nie powinno Ci to sprawiać problemu, więc trening FIM jest jak najbardziej polecany wszystkim growerom. Roślina dzięki temu powinna być niższa za to szersza z większą ilością odgałęzień. Kilka fotek przedstawiających technikę FIM, zwróćcie uwagę na miejsce przycięcia i porównajcie z metodą Toppingu.

Sadzenie w doniczce na outdoorze czy bezpośrednio w glebie ? To pytanie zadaje sobie wiele osób, należy jednak dostosować się do aktualnych warunków, jakie panują na danej miejscówce. Sadzić w donicach należy wtedy kiedy nie mamy innej możliwości np. gdy nasza miejscówka znajduje się na podmokłym terenie, gdyż może po prostu zalać nasze rośliny co prowadzi do szybkiej śmierci. Miejscówka która wydaje się w miarę sucha też nie koniecznie może się nadawać na bezpośrednie sadzenie w glebie. Należy wtedy wykopać dołek na ok 40cm i obserwować czy nie zbiera się woda, jeśli nie, można sadzić bez wiader, chociaż też nie zawsze, w ziemi żyją szkodniki takie jak krety,nornice,karczowniki, myszy polne, które nie jednemu growerowi wyrządziły szkody w uprawie, niszcząc bryłę korzeniową, dla tego należy również wziąć to pod uwagę, tu trochę jest loterii, oczywiście istnieją różnego rodzaju zabezpieczenia lecz często okazują się nie skuteczne. Jeśli jest jednak możliwość posadzenia bezpośrednio w glebie to warto zaryzykować, korzenie roślin mogą swobodnie rozrastać się, a co za tym idzie możemy otrzymać gigantyczne rośliny. Wady sadzenia w glebie: - możliwość zalania roślin przez długie intensywne opady - podziemne szkodniki mogą uszkodzić bryłę korzeniową - gdy rośliny ktoś znalazł niepożądany ciężko wtedy o przesadzenie, gdy są duże jest to czasem nie do wykonania Plusy sadzenia w glebie: - Korzenie mogą swobodnie się rozrastać, dzięki czemu możemy osiągnąć gigantyczne rozmiary plantów - Rośliny potrafią długo wytrzymać bez podlewania w trakcie upałów Wady sadzenia w donicach na outdoorze: - Transport dużych donic do lasu może wzbudzić czyjeś podejrzenia (leśniczy, straż leśna, myśliwy, przypadkowa osoba) - Sam transport dużych donic może być uciążliwy - Woda w donicach nawet tych dużych z dodanym hydrożelem zatrzymującym wodę szybko wysycha gdy mamy do czynienia z upałami i potrzeba często podlewać - Trudności z podlewaniem, gdy mamy dużo roślin a wokół miejscówki nie ma blisko źródła wody trzeba ją donosić - Potrzebne jest zabezpieczenie donic np. kijami wokół doniczki aby nie przewróciła się pod wpływem wiatru gdy mamy dużą roślinę - Miejscówka bardziej rzuca się w oczy, potrzebne jest maskowanie donic np. trawą - Przeważnie krzak rośnie mniejszy w donicy, przez ograniczenie korzeni Plusy sadzenia w donicach na outdoorze: - Mamy możliwość przeniesienia roślin nie uszkadzając bryły korzeniowej gdy mamy podejrzenia że ktoś odwiedza naszego spota Z doświadczeń tysięcy growerów wynika że jeśli jest taka możliwość to lepiej posadzić rośliny bezpośrednio w glebie, doniczki należy stosować gdy nie ma innej możliwości.

Hydroponika marihuany Hydroponika to metoda uprawy roślin bez użycia gleby. Korzenie roślin są zawieszone w piasku, żwirze, wodzie, torfie kokosowym, wełnie mineralnej lub granulkach z gliny (to tylko kilka z możliwości zawieszenia korzeni), a składniki odżywcze są przekazywane bezpośrednio na korzenie przy pomocy specjalnego roztworu. Woda, która nie zostanie wchłonięta przez korzenie, jest ponownie przetwarzana przez system i zostaje wchłonięta w późniejszych okresach dojrzewania rośliny. W pierwszej części tej dwuczęściowej serii poznamy wszystko, co powinniśmy wiedzieć chcąc hodować rośliny używając metody hydroponiki, od różnych systemów uprawy po składniki odżywcze, których należy używać. W części drugiej omówimy, jak uprawiać konopie indyjskie za pomocą metod uprawy hydroponicznej. Historia hydroponiki Ta metoda ma w sobie futurystyczną jakość, ale możesz być zaskoczony, gdy dowiesz się, że ta metoda uprawy roślin liczy sobie setki lat. Niektórzy twierdzą, że około 600 roku pne Wiszące Ogrody Babilonu zostały założone metodami hydroponicznymi. Historycy mogą stwierdzić z większą pewnością, że Aztekowie stosowali styl uprawy hydroponicznej w X i XI wieku, kiedy zaczęli uprawiać ziemię na jeziorze Tenochtitlan. Dzisiaj uprawa hydroponiczna marihuany dała początek jednemu z najlepszych na świecie gatunków konopi indyjskich. Rosnąca popularność uprawy konopi znacznie przyczyniła się do rozwoju systemów hydroponicznych, i tworzenia nowych dobrze dobranych składników odżywczych, a także pisze współczesną historię hydroponiki. Ale cóż więcej można dowiedzieć się o tej pradawnej technice, której zaczęli używać rolnicy na całym świecie? Różne systemy hydroponiczne do Twojego ogrodu Hydroponika to luźno zdefiniowany termin; istnieje wiele różnych unikalnych systemów, które można zaliczyć do hydroponiki. Wspólnym mianownikiem wszystkich systemów hydroponicznych jest to, że są to systemy bezglebowe, które zapewniają trzy główne składniki: składniki odżywcze, tlen i wodę. Poniżej znajduje się sześć najpopularniejszych stylów technik hydroponicznych. Metoda głębinowa (DWC) Metoda głębinowa jest najbardziej podstawowym ze wszystkich systemów hydroponicznych. Ten system jest dobry dla początkujących, ponieważ jest bardzo ekonomiczny i łatwy w obsłudze. Zamysł jest prosty. Rośliny umieszczane są w osobnych pojemnikach, a każdy z nich umieszczany jest w tacce hodowlanej zawieszonej w wodzie. Alternatywnie, firmy takie jak Current Culture lub Root Spa (firmy specjalizujące się w hydroponice) stworzyły garnki, które mogą pomieścić wodę indywidualnie, eliminując potrzebę tac. W tym ustawieniu zbiornik wody ma pompę powietrza, która utrzymuje wodę utlenioną, a substancje odżywcze są następnie dodawane do wody w celu zasilania rośliny przez korzenie. Korzenie mogą pozostać zanurzone i nadal otrzymywać tlen dzięki natleniającym pompom powietrza. Technika folii odżywczej (NFT) W przeciwieństwie do prostego systemu DWC technika NFT jest nieco bardziej złożona. W tej metodzie bierzesz natleniony roztwór odżywczy wody i pompujesz go ze zbiornika do probówki z sadzonką. Hodowcy zwykle używają rur PVC o dużych obwodach, który jest nachylony pod niewielkim kątem, tak aby pompowana woda spływała w dół rury sadzenia, przechodząc przez korzenie wszystkich roślin przed zawróceniem do zbiornika. Jednym z typowych problemów z systemem NFT jest brak rozwiązania problemu z wodą z rurki do sadzenia. Jeśli woda znajduje się w kanale, bakterie mogą rosnąć i zabijać rośliny. Aby temu zapobiec, kąt rury sadzenia musi być wystarczająco stromy, aby roztwór mógł przejść całkowicie, nie pozostając w rurze. Należy pamiętać, że gęstość korzeni może również powodować zapychanie komory, ponieważ szybko rosną i stają się grube szczególnie w takim idealnym środowisku. Odpływ i przypływ W przeciwieństwie do systemów NFT lub DWC, system odpływu i przepływu nie pokrywa w sposób ciągły korzeni w wodzie. Niczym przypływ oceanu płynący i wypływający z namorzynów, system odpływu i przepływu napełni tacę natlenionym roztworem pożywki wodnej, odżywiając podłoże hodowlane i rośliny. Po napełnieniu pompa wyłączy się i roztwór spłynie z powrotem do zbiornika, gdzie pozostanie do czasu, aż hodowla będzie gotowa do ponownego zalania w odpowiednim odstępie czasowym. Jest to świetny system, w którym korzenie otrzymują ogromne dawki tlenu pomiędzy zalewaniem tacy. Pozwala również na łatwe zbieranie roślin. System kroplówki System kroplówki jest jednym z bardziej popularnych systemów do uprawy na skalę komercyjną i oferuje największy wybór narzędzi. Używając pojedynczych kroplowników, które są umieszczane w podłożu hodowlanym każdej rośliny, dostarczasz idealnie równe ilości natlenionego roztworu pożywki do każdej rośliny. Nadmiar roztworu, który nie jest absorbowany przez rośliny, jest odprowadzany z powrotem do zbiornika, aby w razie potrzeby był ponownie przepompowywany przez system kroplówki. System ten pozwala na szybkie zbiory i wymianę roślin przez proste usunięcie kroplownika z rosnącej pożywki. Dzięki systemowi kroplowemu, masz większą kontrolę nad harmonogramem nawadniania w swoim ogrodzie i możesz łatwo zmienić częstotliwość podlewania na podstawie zapotrzebowania roślin w danym okresie wzrostu. Aeroponika Aeroponika to najbardziej unikalny system hydroponiczny. W systemie aeroponicznym natleniony roztwór pożywki pobiera się ze zbiornika, a następnie pompuje do zaworów, które rozpylają drobną mgiełkę w komorach, w których korzenie są odsłonięte. Poprzez wzrost aeroponiczny wprowadzasz najwyższy procent tlenu do korzeni, nie mocząc korzeni w wodzie. Systemy aeroponiczne mogą być bardziej kosztowne, ale są odpowiednio skuteczniejsze w przypadku wzrostu na dużą skalę, ponieważ pozwalają na pomyślny wzrost w pionie. Największe zagrożenie pojawiające się przy uprawie aeroponicznej to zatkanie zaworów zapylających. Bez wilgoci na korzeniach rośliny giną. System knota System knota jest najbardziej podstawowym systemem hydroponiki. Podobny do DWC, system knota używa materiału takiego jak kawałek liny przez rurkę PVC. Natleniony roztwór pożywki wodnej jest wyciągany z liny i rozprowadzany w rosnącej tacy. Korzystając z tej metody, nie potrzebujesz pompy wodnej, co oznacza mniejszą ilość maszyn, które mogą się zepsuć. Jest to bardzo podstawowy system, który można wykorzystać do zbadania działania hydroponiki przed inwestowaniem w bardziej złożone konfiguracje. Hydroponiczne podłoża hodowlane Lista rosnących mediów, które można wykorzystać do hydroponiki, jest praktycznie nieskończona, ale przejrzymy trzy najczęściej spotykane. Pożywki te różnią się zdolnością do wpuszczania tlenu i zatrzymywania wody i można je stosować na różne sposoby, aby utrzymać rośliny. Podczas uprawiania hydroponiki odkryjesz, jakie medium najlepiej pasuje do twojego systemu i twoich roślin. Wełna mineralna (Rockwool) Wełna mineralna jest wykonana z cienkich włókien skalnych, które zostały utworzone przez ogrzewanie skał do ekstremalnie wysokich temperatur, a następnie ich przetworzenie na małe nitki. Rockwool od dawna jest faworytem w uprawach hydroponicznych ze względu na zdolność oddychania i zatrzymywania dużej ilości wilgoci. Podczas używania wełny mineralnej przed użyciem należy ją namoczyć w roztworze. Aby to zrobić, przygotuj roztwór pH, który ma odczyt 5,5, a następnie namocz wełnę mineralną w roztworze przez 8-12 godzin. Po namoczeniu sprawdź poziom pH roztworu - jeśli jest w przedziale od 5,5 do 6,0, wełna mineralna jest gotowa do użycia. Pellety z gliny Pelety z gliny są wystarczająco ciężkie, aby utrzymać rośliny, ale są wystarczająco lekkie, aby można je było łatwo obsługiwać. Granulki glinki pochłaniają wilgoć w kierunku korzeni, a ich wielkość pozwala na przepływ wystarczającej ilości tlenu. Włókno kokosowe Podobnie jak w przypadku wełny mineralnej, włókna kokosowe były niegdyś produktem odpadowym. Pozwalają na pozyskanie większej ilości tlenu i zatrzymują więcej wilgoci niż wełna mineralna, dzięki czemu są bardzo popularnym podłożem hydroponicznym. Ponadto włókna kokosowe mają hormony stymulujące wzrost roślin, które pomagają również chronić korzenie przed infekcjami i chorobami. Rodzaje odżywek i suplementów Podczas prowadzenia uprawy hydroponicznej możesz całkowicie kontrolować dostarczane składniki odżywcze do systemu korzeniowego, a także poziom pH. Zaletą uprawy hydroponicznej jest to, że korzenie mogą łatwo uzyskać dostęp do składników odżywczych bez konieczności ich poszukiwania. Pełna kontrola poziomu pH również pozwala na maksymalny pobór składników odżywczych przez roślinę. Energia zaoszczędzona poprzez doprowadzenie składników odżywczych bezpośrednio do korzeni i utrzymanie stabilnego poziomu pH sprawia, że rośliny są większe i silniejsze. Najbardziej zauważalną różnicą między uprawą w glebie a uprawą hydroponiczną jest to, że gleba sama w sobie ma składniki odżywcze i mikroorganizmy, które są korzystne dla rośliny. Kiedy karmisz roślinę w glebie, uzupełniasz składniki odżywcze, jednocześnie odżywiając mikroorganizmy. Jeśli nie karmisz rośliny w glebie, ona nadal będzie rosnąć, ale nie osiągnie pełnego potencjału. W uprawie hydroponicznej jesteś w pełni odpowiedzialny za dostarczenie wszystkich niezbędnych składników odżywczych roślinie. Jeśli zaniedbasz składniki odżywcze, których potrzebuje roślina, ta umrze. W związku z tym wysokiej jakości składniki odżywcze są absolutnie niezbędne przy uprawie hydroponicznej, tu nie ma miejsca na błędy. Próbowanie używania różnych systemów, szukanie informacji i składników odżywczych może być nieco męczące. Jednak to właśnie systemy hydroponiczne umożliwiają wytwarzanie wytrzymałych, zdrowych i dużych roślin, które szybko dojrzewają, zapewniając idealne środowisko – wysiłek włożony w hodowle jest więc opłacalny. Należy podkreślić, to że uprawiając hydroponicznie, nie można robić tego byle jak. Twój sprzęt musi działać, wszystko musi być dopięte na ostatni guzik, czyste i zadbane, a twoje składniki odżywcze muszą być idealnie dobrane. Gdy spełnisz te wymagania, ogrodnictwo z hydroponiką przyniesie niesamowite rezultaty.

Hydroponika w uprawie marihuany Wiele osób słyszało o uprawach hydroponicznych, lecz nie bardzo wiedzą o co dokładnie chodzi. Rolników przeraża uprawa konopi w hydroponice, a wcale nie jest taka skomplikowana. Dlatego warto zainteresować się tematem uprawy marihuany w hydroponice. Poprawnie prowadzona uprawa w hydroponice może dać świetne rezultaty w postaci dużych plonów. W tym artykule chcieli byśmy przybliżyć wam nieco, czym jest hydroponika w uprawie konopi, przybliżyć nieco temat uprawy w wodzie, oraz zachęcić do eksperymentowania, po którym znajdziecie swoje idealne rozwiązanie i system hydroponiczny do uprawy konopi. Przy włożeniu trochę pracy, konopie na pewno odwdzięczą się znakomitymi plonami. Co to jest tak naprawdę hydroponika marihuany Hydroponika jest bezglebową uprawą roślin w specjalnej pożywce wodnej. Korzenie roślinek rosną w roztworze wodnym, a same rośliny są "przymocowane" w specjalnych koszyczkach, wełnie mineralnej, czy keramzycie. Dzięki takiemu rozwiązaniu korzenie w wodzie szybko się rozrastają. Nie mają oporów jak w przypadku uprawy w glebie, dlatego rośliny w uprawie hydroponicznej rosną szybciej. Składniki odżywcze zawarte w nawozach szybko docierają do korzeni, przez co jeszcze szybciej przyswajane są przez rośliny, niż w tradycyjnej uprawie w glebie, co dodatkowo stymuluje wzrost roślin. Jaki wybrać system hydroponiki do uprawy konopi ? W domu bardzo dobrze sprawdzają się systemy hydroponiczne z małym zbiornikiem na wodę jak Water Farm. Jego rozmiar pozwala postawić taką roślinę z tym systemem dosłownie wszędzie, biurze, pokoju, na balkonie. Inny system to np. Oxypot firmy Nutriculture. Jest to system hydroponiczny w którym uprawa jest stosowana metodą DWC, czyli kultury głębokowodne. System wykonany jest z wytrzymałego materiału i jest odporny na różne uszkodzenia mechaniczne. Na naszym rynku istnieją również przepływowe systemy hydroponiczne, w takich systemach woda z pożywką spływa do zbiornika, następnie dzięki pompie ponownie pompowana jest do zasilenia korzeni roślinek. Rozwiązanie to zaoszczędzi wodę przy uprawie konopi i na pewno polubią ją rolnicy którzy lubią ekologię. Takim systemem jest np. mniejszy NFT Gro-Tank od producenta Nutriculture, można w nim uprawiać jednocześnie kilka krzaczków. Dla większych upraw polecany jest system Wilma, zawiera on duży zbiornik o wymiarach 113 x 113 który pomieści do 150L wody, do tego również taca do uprawy, dzięki której można uprawiać 16 roślinek za jednym razem. Hydroponika marihuany jak uprawiać ? Aby uprawa w hydroponice marihuany była udana potrzebna jest oczywiście woda, najlepiej o niskiej wartości EC (poziom możemy zmierzyć specjalnym miernikiem). W zależności od tego jakiego systemu użyjemy musimy wszystko poprawnie podłączyć. Niezwykle ważne jest aby dodać odpowiednią ilość nawozów do hydroponiki i kontrolować poziom EC. Należy wiedzieć że zawsze można roślinkom dolać nawozy. Często zdarzało się że rolnicy dawali ich za dużo i dochodziło do spalenia roślin. Jeżeli masz zamiar korzystać z keramzytu jako podłoża uprawowego, to warto jest go przepłukać i pozostawić w wodzie na jeden dzień o pH wynoszącym ok. 6,0. Wartości te mogą się różnić w zależności od typu roślin. Pod koniec sprawdzamy pH wody z nawozami, a także wartość EC, wtedy dokonujemy korekt jeśli pomiar nie będzie odpowiedni. Rośliny można wykiełkować bezpośrednio w koszykach do hydro, w gotowym systemie w wełnie mineralnej i keramzycie. Gdy już hydroponika będzie działać, dobrze jest wyczyścić cały system raz na miesiąc, po to aby usunąć odkładające się sole czy również glony. Najlepiej codziennie kontrolować poziom pH, gdy będą zbyt niskie wartości lub zbyt wysokie, to roślina przestanie pobierać prawidłowo składniki odżywcze i nie można do tego dopuszczać, uprawa hydroponiczna jest czuła pod tym względem. Świetne rezultaty z uprawą hydroponiczną marihuany Uprawa konopi w systemach hydroponicznych daje naprawdę świetne rezultaty ale pod warunkiem że będzie przeprowadzona poprawnie. Wielu growerów uzyskuje rekordowe wyniki właśnie w uprawie hydroponicznej. Uprawy hydroponicznej możesz się nauczyć, nie jest to zbyt skomplikowane, może oczywiście się zdarzyć, że coś nie wyjdzie, ale nie należy się zrażać, człowiek uczy się na błędach, ważne jest aby wyciągać z nich wnioski. Rośliny w hydro rosną szybko, gdy zapewnisz im odpowiednie warunki to na pewno odwdzięczą się znakomitej jakości kwiatostanami.

Ślimaki na miejscówce Ślimaki to jedno z największych zagrożeń dla początkujących rolników. Prawie zawsze zjadają małe dopiero co wykiełkowane roślinki, gdy tylko na danej miejscówce będzie wilgotno lub spadnie deszcz. Natomiast jeśli roślina jest już większa, to ślimaki nie są już takim zagrożeniem dużym, ale nadal w jakimś stopniu są one nie korzystne. Mogą wchodzić na roślinę pozostawiając na niej śluz, który ślimaki wydzielają poruszając się, potem przez ten śluz może utworzyć się pleśń. Ślimaki mogą żerować na liściach, powodując na nich liczne dziury. Można prosto i skutecznie się przed nimi zabezpieczyć, więc warto przeczytać ten krótki poradnik, aby już nie zaszkodziły Ci nigdy te szkodniki. Skuteczna metoda walki ze ślimakami na miejscówce Są różne metody walki ze ślimakami ale my polecamy jedną z najskuteczniejszych metod. Jest to środek na ślimaki w granulacie np. snacol. Granulki należy wysypać wokół roślinki, nie zbyt blisko łodygi, najlepiej w obrębie potencjalnej bryły korzeniowej, gdyż środek ten jest toksyczny dla roślin w większych dawkach. Granulki chętnie zjadane są przez ślimaki, największe efekty widoczne są po deszczu, gdy ślimaki wykazują największą aktywność. Należy używać dobrej jakości środka na ślimaki, ma to znaczenie w przypadku odporności na deszcz, najtańsze preparaty szybko znikają pod wpływem deszczu, natomiast dobrej jakości granulki potrafią długo utrzymywać swój stan a co za tym idzie skuteczność w zabezpieczaniu twoich roślinek.

Tutaj możecie zadawać pytania związane z wszelkimi metodami upraw hydroponicznych.

Pleśń na topach marihuany Botrytis (czyli szara pleśń) często atakuje kwiatostany marihuany. Najłatwiej o pleśń na topach gdy jest duża wilgotność i deszcze, wtedy topy najczęściej narażone są na złapanie pleśni. Gdy już znajdziemy zainfekowany kwiatostan pleśnią, należy go wyciąć aby nie rozprzestrzeniał się dalej po roślinie. Nie należy palić kwiatów z pleśnią, gdyż zawarte są w niej związki które nie są korzystne dla zdrowia. Można zapobiegać powstawaniu pleśni, lecz nie zawsze jest to skuteczne. Istnieją różne preparaty chemiczne do oprysku roślin, które minimalizują pojawienie się pleśni, np. Canna Cure, a dla tych którzy nie są entuzjastami chemii, są różne naturalne metody na zabezpieczenie krzaków np. wyciąg z tymianku, , oregano, mięta, nasiona cytrusa, pieprz, czosnek. Podczas suszenia kwiatostanów często pojawia się pleśń na topach. Jest to spowodowane tym, że często podczas suszenie nie są zapewnione odpowiednie warunki. Rolnicy często ścinają swoje topy, rozwieszają je byle gdzie, często w wilgotnych pomieszczeniach, bez przepływu powietrza, i takie są efekty w postacie pleśni na kwiatostanach. Raczej na pewno można spodziewać się pleśni na topach, gdy nie zapewnisz odpowiednich warunków do suszenia, jest to bardzo ważne. Czasami po prostu nie da się uniknąć pleśni na topach marihuany. Szczególnie roślinki narażone są na outdoorze, można robić opryski przeciwko pleśni, na pewno w jakimś stopniu zabezpieczy to rośliny, ale nie na 100%, zawsze może znaleźć się jakieś miejsce w którym rozwinie się pleśń na kwiatach, dla tego należy kontrolować swoje rośliny, i w porę reagować usuwając pleśń z topów kiedy tylko się pojawi. Często do pleśni na outdoorze może dojść przez uschnięte liście, roślinom konopi stare liście naturalnie usychają i odpadają, taki liść uschnięty gdy popada może przykleić się do topa i może zacząć pleśnieć, dla tego należy je usuwać w miarę możliwości. Również często są spotykane na oucie sieci pająków które zrobiły sobie miejscówkę na naszym krzaku, dla tego również należy usuwać sieci i pająki. Ogólnie trzeba dbać o roślinkę aby była zdrowa, wtedy jest mniejsze prawdopodobieństwo pojawienia się pleśni.

Mączniak prawdziwy i rzekomy Mączniak jest chorobą o podłożu grzybowym, występuje powszechnie w różnego rodzaju uprawach, również przy uprawie marihuany. Występują dwa rodzaje mączniaka - mączniak prawdziwy i rzekomy. Zobacz jak rozpoznać objawy mączniaka i jak z nim walczyć. Mączniak prawdziwy Mączniak prawdziwy to biały nalot, występuje na różnych częściach roślin, nie wyłączając łodyg i pąków. W początkowej fazie choroby nalot jest niewielki oraz łatwy do usunięcia przez potarcie palcem. W kolejnym etapie szybko się rozprzestrzenia, obficie pokrywając zaatakowane miejsce oraz kolejne części roślinki. Nalot wygląda, jak by ktoś posypał liście mąką. Zarażone liście zaczynają od spodu brunatnieć oraz zwijają się, po tym opadają. Łodygi zaatakowane mączniakiem zamierają, a kwiaty nie rozwijają się. Tego typu mączniak lubi atakować róże, ale też i wiele innych roślin. Szkodnik ten potrafi zniszczyć uprawy nawet zbóż. Pomimo tego, że choroba nosi uniwersalną nazwę mączniaka prawdziwego i powoduje identyczne objawy, na różnych gatunkach roślin wywołują ją trochę inne rodzaje grzyba. Na różach chorobę wywołuje grzyb Sphaerotheca pannosa var. Rosae, na trawach i zbożach Erysiphe graminis lub Blumeria graminis, na winoroślach Uncinula necator, a na jabłoniach Podosphaera leucotricha. Zwalcza się mączlika podobnie, stosując odpowiednie środki dla danego typu upraw. Przy małym natężeniu choroby, można spróbować skorzystać z środków bardziej naturalnych które charakteryzują się mniejszą szkodliwością dla środowiska np. biopreparaty. Jest to szczególnie ważne, kiedy choroba zaatakuje krzewy i drzewa owocowe czy warzywa. Niektóre biopreparaty, pomocne w walce z tym szkodnikiem: Antifung 20 SL (zawiera wyciąg z bambusa), Bioczos BR (na bazie wyciągu z czosnku) czy Biosept 33 SL (z wyciągiem z grejpfruta). Z całkowicie naturalnych sposobów na zwalczanie mączniaka prawdziwego, można polecić wyciągi, wywary lub gnojówki z chwastów i ziół, takich jak: pokrzywa, krwawnik pospolity, skrzyp polny. Preparaty te robi się samemu. Jeśli jednak szkodnik rozprzestrzenił się na większą skalę, to trzeba zastosować preparaty chemiczne zwane fungicydy. Opryski robi się po kilka razy w pewnych odstępach czasu, (w zależności jaki użyjemy preparat), można też używać dwóch preparatów naprzemiennie. Niektóre środki: Topas 100 EC, Score 250 EC, Nimrod 250 EC, Topsin M 500 EC, Kendo 50 EW. Mączniak rzekomy Mączniak rzekomy swoim wyglądem i objawami trochę różni się od prawdziwego. Objawy jego występowania nie są tak widoczne bardzo, jak w przypadku mączniaka prawdziwego. W początkowym stadium można go pomylić z powszechnymi plamistościami. Jest on groźniejszy, bo początek choroby można przeoczyć, a potem rozprzestrzenia się szybko. Mączniak rzekomy najbardziej atakuje liście. Na liściach pokazują się okrągłe albo nieregularnie plamy, koloru brązowego, lekko czerwonego lub przeźroczyste. Na spodzie liści, w miejscu plam pokazuje się białawy nalot. Po czasie liście żółkną i opadają, a choroba postępuje na inne części rośliny jak kwiaty. Atakuje różne gatunki roślin, i tak jak przy mączniaku prawdziwym, powodują je różne grzyby. Na przykład mączniaka rzekomego u winorośli wywołuje grzyb Plasmopara viticola, u róż jest to Peronospora sparsa, u cebuli Peronospora destruktor, a u dyniowatych Pseudoperonospora cubensis. Mączniaka rzekomego zwalcza się podobnie jak prawdziwego. Mączniak - zwalczanie i zapobieganie Dwa rodzaje mączniaków dość łatwo rozwijają się i przenoszą na kolejne rośliny w odpowiednich dla tych szkodników warunkach. Sprzyjają im wysokie temperatury i duża wilgotność. Dlatego unikać należy zraszania roślin. Zarodniki grzyba czy nawet grzybnie dobrze zimują w porażonych częściach rośliny - łodygach, pąkach i w opadłych liściach. Dlatego należy usuwać chore części roślin. Chorobę tę ciężko się leczy, najlepiej zapobiegać niż leczyć. Najlepszym sposobem jest utrzymywać miejsce uprawy marihuany w czystości. Regularnie doglądaj liście, w razie podejrzanych objawów natychmiast je usuń.

Wciornastki - objawy, zwalczanie Szkodniki te są owadami z aparatem gębowym kłująco-ssącym, żywią się głównie sokami i tkankami roślinnymi. Powodują straty przy roślinach uprawnych, również przy uprawie marihuany. Rozpoznanie wciornastków może być dość kłopotliwe. Przeczytaj jakie są skutki żerowania wciornastków, poznaj metodą jak je rozpoznać, oraz upewnij się jakie są najlepsze sposoby na pokonanie tych szkodników w uprawie marihuany. Wciornastki - objawy Szkodniki te mogą powodować różnorodne zniszczenia na roślinach. Najbardziej widoczne objawy są na liściach i kwiatach. Często są widoczne drobne, jasne plamki albo srebrzystość na powierzchni liści, zbrunatnienia nasadowych części liści, skorkowacenia, różne przebarwienia oraz deformacje kwiatów. W okolicach plam na liściach można czasem dostrzec czarne grudki, są to odchody tego pasożyta. Jak rozpoznać wciornastki? Prosty sposób to położenie białej kartki pod liście, na których mogą znajdować się pasożyty, a następnie potrząsamy energicznie sprawdzając co spadło na kartkę. Jeśli pokażą się na kartce ok. 1mm długości szybko poruszające się ciemne lub żółte "kreski" i będzie ich sporo to oznaka tego, że są to wciornastki. Aby lepiej dostrzec czy to ten szkodnik to można użyć lupy która powiększa przynajmniej 10-krotnie. W domu na kwiatach często występuje wciornastek cieplarek. Szkodnik ma długość do 1,5mm i barwę żółto-brązową. Następny kandydat to wciornastek szklarniowiec. Mają ok. 1,5mm długości, barwę ciemnobrązową, z wyrźnie jaśniejszym odwłokiem, czułki 8- członowe, żółte, skrzydła jasne. Wciornastek tytoniowiec to szkodnik o długości około 1,2 mm. Jego ciało ma żółty kolor wiosną i latem, a jesienią - brązowy. Czułki są 7-członowe, zabarwione częściowo lub całkowicie na brązowo. Najbardziej groźny jest wciornastek zachodni, który występuje powszechnie w uprawach szklarniowych zarówno roślin ozdobnych jak i warzyw. Przenosi groźny wirus TSWV, powodujący degenerację roślin. Szybko się rozmnaża i jest trudny do usunięcia. Długość ich wynosi ok. 1,7mm, mają dwie formy barwne wiosną i latem są żółto-pomarańczowe, z brązowawą głową, a jesienią są ciemniejsze, z brązowym tułowiem. Istnieje dużo preparatów na tego typu szkodniki w sklepach ogrodniczych. Jednak w warunkach uprawy konopi w mieszkaniu wybór jest ograniczony, ze względu na szkodliwość i toksyczność środków ochrony roślin dla ludzi. Powinniśmy sięgać jedynie po bezpieczne preparaty, przeznaczone do amatorskiego użytku w uprawie kwiatów doniczkowych i balkonowych.

Mączlik a uprawa marihuany Mączlik który zaatakuje konopie może być uciążliwym szkodnikiem. Usuwanie mączlika może być trudnym zadaniem, ale jest to do zrobienia. Im wcześniej zauważysz tego szkodnika na roślinie, tym lepiej. Poznaj naturalne, domowe sposoby na te białe pasożyty oraz chemiczne środki. Mączlik szklarniowy Dorosłe mączliki to takie białe muszki, ich wielkość to ok. 1,5 mm. Mączliki składają jaja pod spodem liści, przeważnie tam również najczęściej przebywa. Larwy mączlika owalne i lekko spłaszczone można dostrzec gołym okiem. Są one koloru białego lub żółtoróżowego, natomiast martwe okazy zamieniają się często w czarny kolor. Mączliki lubią ciepłe i suche środowisko, mogą więc pojawiać się gdy w boksie mamy wysoką temperaturę. Na świeżym powietrzu zaczynają się pojawiać między majem a wrześniem, natomiast w domu mogą przebywać cały czas. Czy mączlik jest szkodliwy ? Mączlik jest pospolitym szkodnikiem, występuje często w szklarniach, czy też domach, na werandach. Często ten pasożyt atakuje pelargonie, róże, azalie czy fuksje. Często też żeruje na kapuście i pomidorach. Białe muszki również mogą pojawić się na roślinach konopi, i może zostać zaburzony wzrost roślin, oraz do przedwczesnego zamierania. Dla tego jeśli zauważysz małe białe muszki, to odpowiednio reaguj. Dorosłe osobniki najczęściej żerują u spodu liści. Kiedy zruszysz roślinę, wzniesie się do góry cały rój białych muszek. Szkodniki te wysysają z liści sok, dlatego często dochodzi do deformacji i żółknięcia, a na sam koniec usychają. Oczywiście wzrost jest zaburzony. Dorosłe mączliki i larwy pobierając pokarm wydalają rosę miodową, która pokrywa liście. Przez to rozwijają się grzyby i rozrastają się, pokrywając roślinę zatykającą ją substancją koloru czarnego. Zmiany na liściach przypominają skutki wyrządzone przez chociażby wciornastki. Przyglądając dobrze liście pod światło można dostrzec ślady ukłuć, a pod spodem widać żerujące szkodniki w postaci larw - powodują one osadzanie się na liściach grzybów. Należy jednak pamiętać, że w przeciwieństwie do grzybów, same mączliki ciężko jest usunąć. Mączlik warzywny Ten szkodnik trochę różni się od szklarniowego. Różnica jest widoczna gołym okiem. Mączlik warzywny posiada cztery ciemne plamki na skrzydłach, i z powodzeniem zimuje w naszym klimacie - w porównaniu do mączlika szklarniowego. Mączlik warzywny wysysa soki z roślin, kolonizując liście u dołu. Ich aparat gębowy kłująco-ssący ma kształt "sztyletu" - szkodnik ten wbija go w tkanki roślin i pobiera tym sposobem soki. Mączliki żerują najbardziej kiedy jest dobra pogoda. W ciągu lata może powstać aż 12 pokoleń mączlika. Kiedy jest chłodna i mokra pogoda, to maksymalnie rozwiną się 4 pokolenia. Jednak najbardziej szkodliwe są nie dorosłe osobniki tylko ich larwy, one najbardziej wysysają sok z roślin. Usuwanie mączlika Kiedy mączlik zaatakuje liście, to można przemyć je szarym mydłem z wodą bądź czosnkiem. Szkodniki odstrasza zapach aksamitek, rumianku, nagietków lub bazylii, dlatego jeśli ma ktoś możliwość może przy swoich roślinkach powysadzać takie zioła czy kwiaty. Jest to profilaktyka naturalna i skuteczna. Często są również wykorzystywane tablice lepowe, wabią one dorosłe mączliki. Można tablicę umieścić w boksie, blisko roślin, kupić je można w większości sklepów ogrodniczych. Pamiętać należy, że takie tablice lepowe są skuteczne kiedy mamy do czynienia z dorosłymi osobnikami do momentu, gdy złożą jaja. Roślinki można też opryskiwać naparem tytoniowym. Należy przygotować ok.100g tytoniu i zalać 1l wrzącej wody, odstawić naczynie na 1 dzień, i potem przecedzić roztwór, a następnie rozcieńczyć wodą w stosunku 1:2. Takim roztworem pryskamy rośliny i żegnamy się z mączlikiem. Następny sposób domowy to wyłapywanie mączlików odkurzaczem. Najlepsza pora to rano, wtedy kiedy mączlik z powodu niższej temperatury jest mało ruchliwy. Potrząśnij rośliną, tak żeby szkodniki wzleciały do góry i wciągnij do odkurzacza. Jednak gdy ze złożonych jaj będą wydostawać się larwy, to będzie ich dużo i odkurzacz nie wiele może pomóc. Zadziałać jednak może wywar z ziela wrotyczu. Wystarczyło by przygotować 50g rozdrobnionego ziela i zalać 1l wody, moczysz przez 24 h, potem gotujesz 20 minut i przecedzasz, potem rozcieńczasz z wodą 1:5. Jest to skuteczny i naturalny sposób na mączliki. Zwalczanie chemiczne mączlika Jeśli jednak naturalne metody z jakiegoś powodu zawiodą to trzeba sięgnąć po chemię. Warto wtedy zastosować środki które wykazują działanie kontaktowe. Jeżeli na twoich roślinkach będą już jaja i larwy, to trzeba będzie sięgnąć po środki które mają działanie układowe. Substancja czynna zawarta w danym preparacie przedostanie się do soków rośliny, i szkodniki dzięki temu będą uśmiercane. Opryskując rośliny musisz zwrócić uwagę aby zrobić to dokładnie. Należy pamiętać, że chemiczne zwalczanie szkodników może być ciężkim zadaniem. Mączlik szybko wytwarza następne pokolenia, a jaja z poczwarkami są odporne na chemiczne substancje. Dlatego najlepiej połączyć różne metody na walkę z tymi szkodnikami, aby pozbyć się ich skutecznie.

Przędziorki są dość częstym szkodnikiem w uprawach konopi. Przedstawiamy poniżej zdjęcia i zwalczanie tego szkodnika. Przędziorki są to małe (0,4-06 mm) pajęczaki, o żółtopomarańczowym lub czerwonym zabarwieniu. Często gdy występują tworzą delikatną pajęczynkę. Sprzyja im wysoka temperatura i suche powietrze. Przędziorki w uprawie marihuany są częstym szkodnikiem którego należy zwalczać. Szkodniki te przebijają aparatem gębowym liście i wysysają z niego soki. W miejscu żerowania powstają jasne drobne plamki, liście potem żółkną i odpadają. Są to jedne z najczęstszych objawów żerowania tych szkodników. Przez przędziorki może pojawić się również pleśń kwiatostanów, co niekorzystnie odbije się na plonach. Domowe zwalczanie przędziorka Gdy przędziorki jeszcze nie występują zbyt obficie, to można zastosować przemywanie liści letnią wodą z dodatkiem kilka kropli płynu do naczyń. Można też posmarować od spodu liście olejem roślinnym. Ciało przędziorków zostaje pokryte olejem tworząc barierę która ogranicza dostęp powietrza, efektem czego jest uduszenie przędziorków. Kolejny sposób to spryskanie dolnych stron liści roztworem mydła szarego i denaturatu. Aby zrobić taki preparat trzeba, rozcieńczyć w 1L wody 20g mydła oraz 10ml denaturatu. Taką miksturę dokładnie mieszamy oraz rozpylamy ręcznym spryskiwaczem. Ważne aby pokryć wszystkie części rośliny tak przygotowaną cieczą. Dobre efekty można uzyskać robiąc wyciąg z czosnku lub łusek cebuli. Działanie takie roztworu działa na przędziorki zabójczo, oraz zapobiega ponownej inwazji. Zapachy cebuli i czosnku działają odstraszająco na tego typu szkodniki. Aby zrobić roztwór przeciwko przędziorkom, należy zalać pokrojone drobno ząbki czosnku (ok. 25g) litrem zimnej wody i odstawiamy na 14 godzin. Następnie przecedzamy roztwór i rozcieńczamy wodą w stosunku 1:1 a następnie rozpylamy na roślinę. Taki roztwór należy wykorzystać w ciągu doby, dlatego że po czasie traci swoje właściwości. Czynność dobrze jest powtórzyć po 21 dniach, aby być pewnym tego, że przędziorki nie powrócą. Podobnie stosuje się roztwór łusek cebuli. Bierzemy 20g suchych łusek cebuli i zalewamy 1 litrem wody, odstawiamy na 3 dni. Roztwór taki stosuje się bez rozcieńczania. Dobrze jest stosować takie preparaty na zmianę raz z cebuli, raz z czosnku. Zwalczanie biologiczne przędziorków Gdy nasze rośliny zaatakowały liczne inwazje przędziorków, to domowe sposoby mogą okazać się nieskuteczne. Z pomocą przychodzą preparaty biologiczne dostępne na rynku, zawierają one drapieżne roztocza które są naturalnymi wrogami przędziorków. Są preparaty które zawierają dobroczynka szklarniowego (Phytoseiulus persimilis) naturalnego wroga przędziorków. Środek rozsypujemy po liściach, jednocześnie starając się zwiększyć wilgotność powietrza w bliskim otoczeniu rośliny, dodatkowo temperatura powinna oscylować na poziomie 20 stopni. Szkodniki zabite przez dobroczynka powinny być widoczne w postaci ciemnych punktów na liściach. Zabieg należy powtórzyć po 7 dniach. Zwalczanie chemiczne przędziorków Istnieją też chemiczne preparaty przeciw przędziorkom. preparaty na przędziorki to Polysect Ultra Hobby AL, Polysect 005 SL, Magus 200 SC, Karate Zeon 050 CS. Tak naprawdę możliwości jest dużo.

Ziemiórki, rozpoznawanie i zwalczanie Ziemiórki są owadami, których larwy są szkodliwe dla roślin w tym też konopi indyjskich. W tym artykule podpowiemy jak rozpoznać te szkodniki oraz ja je zwalczać. Ziemiórka pleniówka (łac. Sciara militaris) to nieduża, ciemna muchówka, posiada długie nogi i czułki oraz smukłe ciało. Przypominać może trochę muszkę owocówkę. Dorosła postać nie stanowi dla roślin zagrożenia, jednak szkodliwe są larwy ziemiórek. Ich długość to ok. 7mm, są cienki, posiadają po części przezroczyste ciało oprócz głowy. Samica ziemiórki w wilgotnej ziemi składaj jaja, a larwy wylegają się po kilku dniach. Ziemiórki - warunki sprzyjające rozwojowi ziemiórek Ziemiórki najlepiej czują się w ciepłych pomieszczeniach i gdy jest wilgotne podłoże. Są to idealne warunki do rozwoju ziemiórek oraz składania przez nie jaj. Cykl życiowy tego szkodnika przy temperaturze w okolicach 24 stopni trwa tylko 3 tygodnie. Ziemiórki szybko się więc namnażają i mogą całkowicie zniszczyć cenne rośliny, w tym rośliny marihuany. W wilgotnym podłoży larwy szybko się rozwijają, takie warunki nie skutkują jeszcze zamierania rośli. Larwy pożywiają się korzystając z materii organicznej zawartej w glebie. Problemy mogą się pojawić, wtedy kiedy dojdzie do przesuszenia bryły korzeniowej. Kiedy jest sucho ziemiórki poszukują pożywienia, które będzie zawierać wodę , często natrafiają na młode korzenie, szyjki korzeniowe i niezdrewniałe pędy. W ekstremalnych przypadkach może dojść do całkowitego zniszczenia korzeni.Najbardziej zagrożone są młode roślinki, które dopiero wytwarzają korzenie. Uszkodzone części roślin są podatne na różne patogeny grzybowe, bakterie i wirusy. Ziemiórki, występowanie Obecność ziemiórek najłatwiej poznać sprawdzając dokładnie rośliny i donice w poszukiwaniu dorosłych owadów - ich występowanie jest oznaką że raczej na pewno w glebie są larwy. Poszukiwanie larw jest bezcelowe, trudno je zobaczyć gołym okiem, a potem pousuwać. Skutki żerowania na roślinkach nie się charakterystyczne, można je pomylić z chorobami grzybowymi na korzeniach. Najczęściej dochodzi do zżółknienia, brązowienia i zamierania całej rośliny lub fragmentów dlatego, że roślina nie może pobierać normalnie wody i składników odżywczych. Usuwanie ziemiórek Dorosłe osobniki ziemiórek oraz larwy można zwalczać domowymi sposobami. Można ustawić pułapki blisko roślin. Stosujemy w tym celu 1 łyżkę octu winnego na pół szklanki wody, dodać łyżkę płynu do naczyń, a także żółty barwnik może być kurkuma. Żółta barwa i ocet przyciągają szkodniki, a płyn przyśpiesza utonięcie ich. Dobre mogą być również w wyłapywaniu dorosłych osobników żółte tablice lepowe, umieszczane przy roślinkach. Ale samo usunięcie dorosłych owadów nie wystarczy. Trzeba też zniszczyć larwy. Dobrym rozwiązaniem jest podlewanie roślin roztworem z czosnku, albo roztworem z wodą utlenioną (proporcja 1:4 z odstałą wodą z kranu). Można ekologicznie zwalczać ziemiórki, wykorzystując do tego celu preparaty które zawierają nicienie. Istnieją też preparaty chemiczne np. DIMILIN 480 SC.

Szkodniki typu mszyce w uprawie konopi Mszyce są popularnym szkodnikiem w uprawie marihuany. Nagle się pojawiają i szybko namnażają. Pomimo że są niewielkie (2-5 mm) potrafią narobić dużo szkód w uprawach. Dlaczego mszyce są zagrożeniem ? Szkodnik te wysysają soki z rośliny. Ich żerowanie może prowadzić do zahamowania wzrostu roślin, skarlenia i zniekształcenia młodych odrostów, nie wspominając już o znacznym spadku ilości plonów. Mszyce żerujące na roślinie wydalają wydzielinę która nazwana jest spadzią, i na niej szybko rozwijają się choroby grzybowe roślin. Mszyce mogą zniszczyć uprawę, ich szkodliwość jest bardzo duża, dla tego należy je zwalczać. Jednak człowiek jest pomysłowy i opracował wiele preparatów, które są skuteczne w walce z tymi pasożytami. Dowiedz się jak zwalczać te szkodniki. Rośliny odstraszające mszyce Wokół naszych krzaków można posadzić rośliny które mszyce nie lubią. Rośliny które odstraszają mszyce to czosnek i cebula, z ziół dobre są mięta, a z roślin ozdobnych lawenda. Bardzo dobre efekty przynosi uprawa roślin z roślinami odstraszającymi mszyce. Wywary i wyciągi roślinne Rośliny które odstraszają mszyce można również wykorzystać do oprysków. Dobrą opcją jest wywar z cebuli, która jest ogólnie dostępna. Do przygotowania takiej mikstury potrzebne jest ok. 75g cebuli, trzeba pociąć ją na drobne kawałki, następnie zalewamy pokrojoną cebule ok. 10L wody, i gotujemy wszystko przez 30 min na małym ogniu. Kiedy wywar się ostudzi można go wlać do spryskiwacza i zrobić oprysk. Można też zrobić wyciąg z czosnku. Potrzebujemy 250 g roztartego czosnku, trzeba go zmielić i zalać 10l wody. Wszystko zostawiamy na ok. 24 h. Kiedy minie ten czas, to nasz wyciąg jest praktycznie gotowy do użycia. Przed wykonaniem oprysku musimy jeszcze rozcieńczyć go z wodą w stosunku 1:1. Sposobem kolejnym jest również wyciąg z mniszka lekarskiego, popularna jego nazwa to mlecz. Ta roślina często rośnie jako chwast, więc ją można pożytecznie wykorzystać. Aby zrobić wyciąg z mniszka na mszyce, potrzeba 40 dag liści mniszka i zalewamy je 10 l wody, zostawiamy na 3 godziny i po tym czasie robimy oprysk. Wyciąg który zrobiliśmy musimy zaraz wykorzystać po wykonaniu. Jeśli chodzi o wywary to można je przechowywać przez ok. 2 miesiące w szczelnym pojemniku, schowanym w zacienionym miejscu. Tych środków nie da się przedawkować, dlatego możesz spryskać rośliny nie żałując ich. Kolejną opcją na mszyce jest wykorzystanie mleka i szarego mydła. Mleko łączymy z wodą w proporcji 1:1, po wymieszaniu można od razu zastosować oprysk. Jednak skuteczność tej metody jest wątpliwa, bo powinno być to mleko świeże bezpośrednio od krowy. Oprysk zrobiony z mlekiem z kartonu może nie przynieść oczekiwanych rezultatów (opinie są podzielone ). Domowym sposobem na mszyce jest też szare mydło. Jeśli posiadasz szare mydło, to należy rozpuścić ok. 20g mydła w 1l ciepłej wody, kiedy woda ostygnie można wykonać oprysk. Szare mydło w ogrodnictwie jest często stosowane, w sklepach ogrodniczych można kupić płynne mydło potasowe ogrodnicze, jest to właśnie szare mydło. Gotowe środki przeciw mszycom Jeżeli nie masz czasu, czy musisz szybko działać, to można kupić gotowe preparaty przeciw mszycom. Można poszukać naturalnego środka który gotowy jest od razu do użycia np. Agricolle. Można też jeśli z jakiegoś powodu naturalne środki zawodzą zastosować chemiczny preparat, na pewno znajdziesz coś w ogrodniczym. Najlepiej jest łączyć kilka metod, aby wszystkie mszyce zostały usunięte z naszych roślin.